Δύο φίλοι έδωσαν μαθήματα ήθους και αθλητικής παιδείας στον αγώνα ΠΙΕΡΙΚΟΣ-ΕΘΝΙΚΟΣ
Πριν από 27 χρόνια δύο νεαρά παλικάρια, δύο φίλοι, κάτοικοι Κορυδαλλού, αναγκάζονται να αποχωριστούν ο ένας τον άλλο και η φθορά του χρόνου εξαφανίζει την επικοινωνία τους. Ο Στέλιος γίνεται κάτοικος Καβάλας και φίλος του Πιερικού. Ο Κώστας κατοικεί στην Ελευσίνα και αγαπά τον Εθνικό Πειραιώς. Από την αγάπη τους για τον ποδόσφαιρο και για τις ομάδες τους γίνονται μέλη ενός φόρουμ όπου τυχαία διαπιστώνουν, μετά από καιρό, ότι γνωρίζει ο ένας τον άλλο και ξετυλίγεται ένα απίστευτο κουβάρι αναμνήσεων και έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Είναι τόσο κοντινό το παρελθόν στα όνειρα τους που ψάχνουν την αφορμή να ανταμώσουν και πάλι, να θυμηθούν τα παλιά.
Με την ευκαιρία του ποδοσφαιρικού αγώνα Πιερικός – Εθνικός, την Κυριακή 09-05-2010, τα βλέμματα τους συναντιούνται ξανά στην Κατερίνη, μετά από τρεις δεκαετίες περίπου. Τώρα είναι και οι δύο πενηντάρηδες πια, γι’ αυτό και η συγκίνηση είναι έντονη.
Αυτή η Κυριακή, εμάς τους φίλους του ποδοσφαίρου μας δίδαξε πολλά. Το ποδόσφαιρο αυτή την Κυριακή νίκησε τη βία, την αντιπαλότητα, έσβησε τις διαχωριστικές γραμμές, προβίβασε τη φιλία και υποβίβασε την αλητεία, τους τραμπουκισμούς και τις αθλιότητες που υποθάλπουν οι τυχάρπαστοι «ειδήμονες» του αθλήματος.
Ο Στέλιος και ο Κώστας μέσα στο Δημοτικό Στάδιο της Κατερίνης αντάλλαξαν τα λάβαρα των ομάδων που αγαπούν και έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα στην Ελληνική κοινωνία. Ο Σύλλογος Φίλων Ιστορίας Πιερικού και οι εκλεκτοί φίλαθλοι του Εθνικού αποτελούν το φωτεινό παράδειγμα και πρωτοστατούν σε μια προσπάθεια που χρειάζεται μιμητές, χρειάζεται όραμα, καρδιά και ευαισθησία. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που ενοχλούνται μ’ αυτές τις κινήσεις γιατί ίσως χαλάει το σκηνικό που στήνουν τα τελευταία χρόνια στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Στο τέλος του αγώνα Πιερικός – Εθνικός, μπορεί οι φίλοι του Πιερικού να πανηγύρισαν τη νίκη της ομάδας τους και οι αντίστοιχοι του Εθνικού να πικράθηκαν με την τελική έκβαση της αναμέτρησης, όλοι όμως αποχώρησαν αγκαλιασμένοι.
Ο Στέλιος και ο Κώστας έγραψαν την δική τους ιστορία αυτή την Κυριακή. Γιατί αυτές οι ιστορίες ομορφαίνουν την πολυτάραχη ζωή μας, διαφημίζουν το ποδόσφαιρο και προβάλλουν την υγιή εικόνα που πρέπει να επικρατεί στις κερκίδες των γηπέδων.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑΝΝΗ! ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚ. - ΘΥΡΑ 5 - ΣΟΠ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό κείμενο, εξαιρετική πρωτοβουλία, μοναδικές στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σε όλους.
Ας πάρουμε όλοι μας ένα τεράστιο μάθημα.
Ο αθλητισμός ενώνει.
Φίλαθλος του Εθνικού Πειραιώς.