Εγκαινιάστηκε σήμερα το πρωί από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη, στο Α' Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο της Κατερίνης (γήπεδο Πιερικού) το στέγαστρο που κατασκεύασε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πιερίας.
mpravo ston kirio ioannidi, enas anthropos tou athlitismou, pou sindethike me ton olympiako kai ton ari omos agapithike apo olous gia to plousio ergo tou gia tin xora mas, prota apo ton pagko tis ethnikis kai tora apo tin thesi tou ifipourgou
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟΥ.ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΕΡΙΚΟ.ΑΚΟΜΗ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΒΑΚΗ ΕΝΟΣ ΕΜΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.ΑΚΟΜΗ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΙΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΥΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ SUPER LEGUA
Ναι,με τα δικά του λεφτά έγινε το στέγαστρο. Τα έβγαλε απο την τσέπη του ο Ιωαννίδης και ο Νομάρχης και ο Δήμαρχος ? Ποιός το πλήρωσε το στέγαστρο αυτό ? Με τα λεφτά του φορολογούμενου λαού,όλοι γίνονται ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ,ο Ιωαννίδης,ο Πιερικός και οί γλύφτες παρατρεχάμενοι. Κατά τα άλλα "πολύ καλός" ο Ιωαννίδης......
Πες το ρε φίλε! Κι είπα κι εγώ, τι στο καλό, δεν θα το πει κανένας χριστιανός;
Το μόνο που μένει τώρα, είναι όταν θα εγκαινιαστεί κανένα άλλο στέγαστρο στην Βόρεια Ελλάδα, να δούμε ποιές δύο ομάδες θα πεί τότε, ότι έχει στην καρδιά του; Εκείνη που έχει το νέο στέγαστρο και τον Πιερικό, ή εκείνη και την Δόξα;
ΚΑΛΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΙΩΝΝΙΔΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΟΥΣΑΤΕ.ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑ ΒΓΑΛΑΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΣΤΕΤΑ ΚΟΜΑΤΟΣΚΗΛΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΚΟΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΑΛΑΣΤΗΚΑΤΕ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΕΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΤΩΤΡΑ ΤΑ ΑΠΟΞΙΩΝΕΤΕ
exo tin entyposi oti oi typoi edo apo to site epitides de valane leptomeries kai fotografies apo ti "fiesta" isos giati den ithelan na tous diafimisoun. apla metedosan tin eidisi
Σε αυτή την αλληγορία, ο Αθηναίος φιλόσοφος παρουσιάζει την εικόνα ενός σπηλαίου, όπου η είσοδος του είναι ανοιχτή στο φως και στο βάθος ζουν αλυσοδεμένοι άνθρωποι από τα πόδια και τον αυχένα με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουν μόνο τοίχο. Πίσω τους και μακριά καίει μια φωτιά. Ότι βλέπουν είναι οι σκιές των πραγμάτων και έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν κάποιος δεσμώτης κατορθώσει να ανέβει πάνω στη γη ή κάποιος τον τραβήξει για να ανέβει, μόλις αντίκρισει τον ήλιο θα «αισθανθεί έντονο πόνο στα μάτια»[19]. Τότε θα δει μια άλλη πραγματικότητα, σιγά-σιγά θα αντιληφθεί ότι «είναι κάπως πιο κοντά στην πραγματικότητα» και τέλος, θα συνειδητοποιήσει ότι η πραγματικότητα που έβλεπε μέχρι τότε δεν ήταν η πραγματική.
Οι τρεις αλληγορίες συνδέονται μεταξύ τους και όλες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μόνο οι φιλόσοφοι μπορούν να κυβερνούν την Πολιτεία. Ο ήλιος είναι στον ορατό κόσμο το αντίστοιχο της ιδέας του Καλού στον κόσμο των Ιδεών. Η παιδεία ασκεί πάνω στον άνθρωπο την μεταλλαγή που γνώρισε ο άνθρωπος της σπηλιάς και που σιγά-σιγά συνήθισε στο φως. Ο φιλόσοφος που φτάνει σε αυτό το επίπεδο, δεν έχει καμία διάθεση να επιστρέψει στο σπήλαιο, το κάνει όμως από αγάπη για τη δικαιοσύνη, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να γελοιοποιηθεί, να θεωρηθεί τρελός ακόμα και να θανατωθεί[20]. Το σπήλαιο παρομοιάζεται με τον αισθητό ορατό κόσμο, η φωτιά και το φως της με τον ήλιο και τη δύναμή του, η ανάβαση προς τα πάνω και η θέαση του επάνω κόσμου με την γνωσιολογική άνοδο της ψυχής στον οντολογικό νοητό κόσμο και τέλος, οι δεσμώτες με τους πολίτες[21].
Για τον Πλάτωνα, όπως απορρέει από τα παραπάνω, σκοπός της φιλοσοφίας και της γνώσης είναι η ηθικο-πολιτική αναγέννηση της κοινωνίας. Θεωρεί βασική την ανάγκη «αναγέννησης του κόσμου με βάση μια τάξη θεμελιωμένη στις αξίες που μόνο ο φιλόσοφος είναι σε θέση να αντιληφθεί»[22]. Για τον Αριστοτέλη αντίθετα, όπως θα δούμε παρακάτω, σκοπός της φιλοσοφίας ήταν η ορθολογική ερμηνεία όλου του φάσματος των όντων και των λειτουργιών του κόσμου και της φύσης
«κάθε τέχνη και κάθε επιστημονική έρευνα όπως και κάθε πράξη και κάθε κατόπιν σκέψεως λαμβανόμενη απόφαση φαίνεται ότι αποβλέπει σε κάποιο αγαθό»[ΗΝ 1094a1-2][23].
Τα Ηθικά Νικομάχεια ξεκινούν με αυτή τη φράση, τονίζοντας ότι κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα αποσκοπεί σε κάποιο αγαθό, που με τη σειρά του εξυπηρετεί κάποιο άλλο αγαθό. Αυτή η αλυσίδα, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, θα πρέπει να έχει κάποιο τελικό σκοπό, κάποιο τέλος. Κάθε επιμέρους στόχος δεν είναι παρά το ενδιάμεσο στάδιο ώστε να φτάσει ο άνθρωπος στο ύψιστο αγαθό, την ευδαιμονία.
Η ευδαιμονία, δεν είναι μια ψυχική κατάσταση -θα μπορούσε να συμβεί και σε έναν άνθρωπο που κοιμάται- ούτε έξις, είναι μια ενέργεια «επιθυμητή καθαυτή» που πραγματοποιείται «καθ’ υπαγόρευση της αρετής»[24]. Η επιθυμητική ενέργεια απηχεί τη διαφορετική ψυχική κατάσταση κάθε ανθρώπου. Η ευδαιμονία δεν εξαρτάται από απολαύσεις, ηδονές και διασκεδάσεις, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε και ένας δούλος να εξασφαλίσει την ευδαιμονία, αλλά είναι αδύνατο αφού δεν είναι ελεύθερος[25]. Ευδαίμων δεν γίνεται κάποιος μόνο τη στιγμή του θανάτου του, αλλά στο σύνολο της ανθρώπινης ζωής του πρέπει να «αντιμετωπίζει την ηθική του ποιότητα υπό την προοπτική της διάρκειας και της συνέχειας»[26]. Βασικός πυρήνας της ευδαιμονίας είναι η αρετή, διότι μόνο μέσα από αυτή μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στην τέλεια ευδαιμονία. Ο Αριστοτέλης διαιρεί τις αρετές σε δυο βασικές κατηγορίες, σε διανοητικές και ηθικές. Οι διανοητικές αρετές στηρίζονται στην ενέργεια του νου και χωρίζονται σε θεωρητικές και πρακτικές σύμφωνα με τη διαίρεση του νου σε θεωρητικό και πρακτικό. Οι ηθικές αρετές στηρίζονται στη σχέση του επιθυμητού με το λογικό μέρος της ψυχής,[27] και ορίζονται ως «μέσον» ανάμεσα σε δύο ακρότητες[28].
Αν υποθέσουμε ότι ο νους είναι ένα κομμάτι του θεού μέσα στον άνθρωπο ή έστω ότι είναι το πιο κοντινό κομμάτι του θεού μέσα μας, σε αρμονία με την οικεία του αρετή αποτελεί μια ενέργεια καθαρά πνευματική και επιτυγχάνει την τέλεια ευδαιμονία[29]. Αυτή η θεωρητική ενασχόληση είναι συνεχής αφού «μπορούμε να σκεφτόμαστε συνεχώς πολύ περισσότερο από το να πράττουμε οτιδήποτε συνεχώς»[30], αγαπάται περισσότερο και περιέχει τη δική της ηδονή. Καλλιεργώντας το θεϊκό στοιχείο, το άτομο μπορεί να εξομοιωθεί κατά το δυνατό με το θεό, και σε ένα επόμενο βήμα θα πρέπει να αποβάλλει τη θνητή του φύση και να «[…] αποβλέπει στην αθανασία[…] και να προσαρμόζει τις πράξεις της ζωής του σε εκείνο που είναι ανώτερο από όλα»[31]. Η ευδαιμονία που πηγάζει από τον «δαίμονα» που βρίσκεται στο κεφάλι μας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο During, κατευθύνει τον άνθρωπο προς την ουράνια περιοχή, ενώ όποιος παραμένει παγιδευμένος στις επιθυμίες και στις φιλοδοξίες, μένει δέσμιος στη γη[32]. Ο θεωρητικός νους[33] αποβλέπει στη γνώση της αλήθειας και η απελευθέρωση του ανθρώπου από την υποδούλωση του σε κάθε άλλο σκοπό[εξωτερικά αγαθά και θνητή φύση], τον διευκολύνει στην προσπάθεια του να γίνει ον ελεύθερο[34]. Σε αντίθεση με το θεωρητικό νου, ο πρακτικός έχει περισσότερο ανάγκη τα εξωτερικά μέσα[35]. Η αρετή του είναι η φρόνηση, που προσδιορίζει, ως νοητική ενέργεια, το σκοπό και ταυτόχρονα βρίσκει τα μέσα για την πραγμάτωση του[36].
Εγκάθετοι;;;;; Κομματόσκυλα;;;;; Λαμόγια;;;;; Τσ τσ τσ, τόσες πολλές βρισιές, τόση οργή, τι να τα προκάλεσε; Πάλι καλά, που γράφω με το όνομα μου και δεν σου έδωσα την ευκαιρία να προσθέσεις στους παραπάνω χαρακτηρισμούς κι αυτόν του ανώνυμου!
ΥΓ Την επόμενη φορά που θα μου απευθύνεις βρισιές, δημόσια αλλά ανώνυμα, δεν θα πάρεις απάντηση, γιατί πια δεν θα την αξίζεις.
ΥΓ2 Συγνώμη που δεν κράτησα την ορθογραφία του αρχικού σου κειμένου, αλλά την αντικατέστησα με την σωστή!
einai yolou i gunaika tou xanthou....... xaaxaxaaxaxaxx iwannidi eisai megalo arxFORZA PIERIKARA RE! parte paradeigma apo ton panaitoliko kai dwste gipedo ston pieriko!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΙΟΝΤΑ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΗΣΜΟΥΣ.ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΟΙΟΣ ΥΠΕΓΡΑΦΕ.ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΥΘΗΝΩΜΕ ΣΕ ΑΝΩΝΥΜΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ.ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΓΡΑΦΕΙ ΑΝΩΝΗΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ.
mpravo ston kirio ioannidi, enas anthropos tou athlitismou, pou sindethike me ton olympiako kai ton ari omos agapithike apo olous gia to plousio ergo tou gia tin xora mas, prota apo ton pagko tis ethnikis kai tora apo tin thesi tou ifipourgou
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟΥ.ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΕΡΙΚΟ.ΑΚΟΜΗ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΒΑΚΗ ΕΝΟΣ ΕΜΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.ΑΚΟΜΗ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΙΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΥΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ SUPER LEGUA
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,με τα δικά του λεφτά έγινε το στέγαστρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έβγαλε απο την τσέπη του ο Ιωαννίδης και ο Νομάρχης και ο Δήμαρχος ?
Ποιός το πλήρωσε το στέγαστρο αυτό ?
Με τα λεφτά του φορολογούμενου λαού,όλοι γίνονται ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ,ο Ιωαννίδης,ο Πιερικός και οί γλύφτες παρατρεχάμενοι.
Κατά τα άλλα "πολύ καλός" ο Ιωαννίδης......
Πες το ρε φίλε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι είπα κι εγώ, τι στο καλό, δεν θα το πει κανένας χριστιανός;
Το μόνο που μένει τώρα, είναι όταν θα εγκαινιαστεί κανένα άλλο στέγαστρο στην Βόρεια Ελλάδα, να δούμε ποιές δύο ομάδες θα πεί τότε, ότι έχει στην καρδιά του; Εκείνη που έχει το νέο στέγαστρο και τον Πιερικό, ή εκείνη και την Δόξα;
ΥΓ Μη χάνονται και τα ψηφαλάκια...
ΚΑΛΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΙΩΝΝΙΔΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΟΥΣΑΤΕ.ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑ ΒΓΑΛΑΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΣΤΕΤΑ ΚΟΜΑΤΟΣΚΗΛΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΚΟΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΑΛΑΣΤΗΚΑΤΕ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΕΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΤΩΤΡΑ ΤΑ ΑΠΟΞΙΩΝΕΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ούτε εγκάθετοι είμαστε,ούτε λαμόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε ρεαλιστές και ορθολογιστές.
Καμία άλλη πρόθεση.
Και ούτε είμαι κοματόσκυλο,όπως γράφεις.
Μήπως εξ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια ?
Φίλε,όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται.
Υπάρχουν τόσα προβλήματα στον τόπο μας,που δεν με απασχολεί το σκέπαστρο μίας ομάδος,και ας είναι το σκέπαστρο του Πιερικού που υποστηρίζω.
ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ ΟΛΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ,όποιος κατάλαβε,κατάλαβε,για τους άλλους δυστχώς δεν θα μπορέσουμε.......
exo tin entyposi oti oi typoi edo apo to site epitides de valane leptomeries kai fotografies apo ti "fiesta" isos giati den ithelan na tous diafimisoun. apla metedosan tin eidisi
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τύποι έχουν όνομα και δεν είναι ανώνυμοι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλληγορία του σπηλαίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτή την αλληγορία, ο Αθηναίος φιλόσοφος παρουσιάζει την εικόνα ενός σπηλαίου, όπου η είσοδος του είναι ανοιχτή στο φως και στο βάθος ζουν αλυσοδεμένοι άνθρωποι από τα πόδια και τον αυχένα με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουν μόνο τοίχο. Πίσω τους και μακριά καίει μια φωτιά. Ότι βλέπουν είναι οι σκιές των πραγμάτων και έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν κάποιος δεσμώτης κατορθώσει να ανέβει πάνω στη γη ή κάποιος τον τραβήξει για να ανέβει, μόλις αντίκρισει τον ήλιο θα «αισθανθεί έντονο πόνο στα μάτια»[19]. Τότε θα δει μια άλλη πραγματικότητα, σιγά-σιγά θα αντιληφθεί ότι «είναι κάπως πιο κοντά στην πραγματικότητα» και τέλος, θα συνειδητοποιήσει ότι η πραγματικότητα που έβλεπε μέχρι τότε δεν ήταν η πραγματική.
Οι τρεις αλληγορίες συνδέονται μεταξύ τους και όλες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μόνο οι φιλόσοφοι μπορούν να κυβερνούν την Πολιτεία. Ο ήλιος είναι στον ορατό κόσμο το αντίστοιχο της ιδέας του Καλού στον κόσμο των Ιδεών. Η παιδεία ασκεί πάνω στον άνθρωπο την μεταλλαγή που γνώρισε ο άνθρωπος της σπηλιάς και που σιγά-σιγά συνήθισε στο φως. Ο φιλόσοφος που φτάνει σε αυτό το επίπεδο, δεν έχει καμία διάθεση να επιστρέψει στο σπήλαιο, το κάνει όμως από αγάπη για τη δικαιοσύνη, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να γελοιοποιηθεί, να θεωρηθεί τρελός ακόμα και να θανατωθεί[20]. Το σπήλαιο παρομοιάζεται με τον αισθητό ορατό κόσμο, η φωτιά και το φως της με τον ήλιο και τη δύναμή του, η ανάβαση προς τα πάνω και η θέαση του επάνω κόσμου με την γνωσιολογική άνοδο της ψυχής στον οντολογικό νοητό κόσμο και τέλος, οι δεσμώτες με τους πολίτες[21].
Για τον Πλάτωνα, όπως απορρέει από τα παραπάνω, σκοπός της φιλοσοφίας και της γνώσης είναι η ηθικο-πολιτική αναγέννηση της κοινωνίας. Θεωρεί βασική την ανάγκη «αναγέννησης του κόσμου με βάση μια τάξη θεμελιωμένη στις αξίες που μόνο ο φιλόσοφος είναι σε θέση να αντιληφθεί»[22]. Για τον Αριστοτέλη αντίθετα, όπως θα δούμε παρακάτω, σκοπός της φιλοσοφίας ήταν η ορθολογική ερμηνεία όλου του φάσματος των όντων και των λειτουργιών του κόσμου και της φύσης
Αριστοτέλης – Ηθικά Νικομάχεια
ΑπάντησηΔιαγραφή«κάθε τέχνη και κάθε επιστημονική έρευνα
όπως και κάθε πράξη
και κάθε κατόπιν σκέψεως λαμβανόμενη απόφαση
φαίνεται ότι αποβλέπει σε κάποιο αγαθό»[ΗΝ 1094a1-2][23].
Τα Ηθικά Νικομάχεια ξεκινούν με αυτή τη φράση, τονίζοντας ότι κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα αποσκοπεί σε κάποιο αγαθό, που με τη σειρά του εξυπηρετεί κάποιο άλλο αγαθό. Αυτή η αλυσίδα, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, θα πρέπει να έχει κάποιο τελικό σκοπό, κάποιο τέλος. Κάθε επιμέρους στόχος δεν είναι παρά το ενδιάμεσο στάδιο ώστε να φτάσει ο άνθρωπος στο ύψιστο αγαθό, την ευδαιμονία.
Η ευδαιμονία, δεν είναι μια ψυχική κατάσταση -θα μπορούσε να συμβεί και σε έναν άνθρωπο που κοιμάται- ούτε έξις, είναι μια ενέργεια «επιθυμητή καθαυτή» που πραγματοποιείται «καθ’ υπαγόρευση της αρετής»[24]. Η επιθυμητική ενέργεια απηχεί τη διαφορετική ψυχική κατάσταση κάθε ανθρώπου. Η ευδαιμονία δεν εξαρτάται από απολαύσεις, ηδονές και διασκεδάσεις, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε και ένας δούλος να εξασφαλίσει την ευδαιμονία, αλλά είναι αδύνατο αφού δεν είναι ελεύθερος[25]. Ευδαίμων δεν γίνεται κάποιος μόνο τη στιγμή του θανάτου του, αλλά στο σύνολο της ανθρώπινης ζωής του πρέπει να «αντιμετωπίζει την ηθική του ποιότητα υπό την προοπτική της διάρκειας και της συνέχειας»[26]. Βασικός πυρήνας της ευδαιμονίας είναι η αρετή, διότι μόνο μέσα από αυτή μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στην τέλεια ευδαιμονία. Ο Αριστοτέλης διαιρεί τις αρετές σε δυο βασικές κατηγορίες, σε διανοητικές και ηθικές. Οι διανοητικές αρετές στηρίζονται στην ενέργεια του νου και χωρίζονται σε θεωρητικές και πρακτικές σύμφωνα με τη διαίρεση του νου σε θεωρητικό και πρακτικό. Οι ηθικές αρετές στηρίζονται στη σχέση του επιθυμητού με το λογικό μέρος της ψυχής,[27] και ορίζονται ως «μέσον» ανάμεσα σε δύο ακρότητες[28].
Αν υποθέσουμε ότι ο νους είναι ένα κομμάτι του θεού μέσα στον άνθρωπο ή έστω ότι είναι το πιο κοντινό κομμάτι του θεού μέσα μας, σε αρμονία με την οικεία του αρετή αποτελεί μια ενέργεια καθαρά πνευματική και επιτυγχάνει την τέλεια ευδαιμονία[29]. Αυτή η θεωρητική ενασχόληση είναι συνεχής αφού «μπορούμε να σκεφτόμαστε συνεχώς πολύ περισσότερο από το να πράττουμε οτιδήποτε συνεχώς»[30], αγαπάται περισσότερο και περιέχει τη δική της ηδονή. Καλλιεργώντας το θεϊκό στοιχείο, το άτομο μπορεί να εξομοιωθεί κατά το δυνατό με το θεό, και σε ένα επόμενο βήμα θα πρέπει να αποβάλλει τη θνητή του φύση και να «[…] αποβλέπει στην αθανασία[…] και να προσαρμόζει τις πράξεις της ζωής του σε εκείνο που είναι ανώτερο από όλα»[31]. Η ευδαιμονία που πηγάζει από τον «δαίμονα» που βρίσκεται στο κεφάλι μας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο During, κατευθύνει τον άνθρωπο προς την ουράνια περιοχή, ενώ όποιος παραμένει παγιδευμένος στις επιθυμίες και στις φιλοδοξίες, μένει δέσμιος στη γη[32]. Ο θεωρητικός νους[33] αποβλέπει στη γνώση της αλήθειας και η απελευθέρωση του ανθρώπου από την υποδούλωση του σε κάθε άλλο σκοπό[εξωτερικά αγαθά και θνητή φύση], τον διευκολύνει στην προσπάθεια του να γίνει ον ελεύθερο[34]. Σε αντίθεση με το θεωρητικό νου, ο πρακτικός έχει περισσότερο ανάγκη τα εξωτερικά μέσα[35]. Η αρετή του είναι η φρόνηση, που προσδιορίζει, ως νοητική ενέργεια, το σκοπό και ταυτόχρονα βρίσκει τα μέσα για την πραγμάτωση του[36].
Προς τον Ανώνυμο (24/05/09 8:33μμ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγκάθετοι;;;;;
Κομματόσκυλα;;;;;
Λαμόγια;;;;;
Τσ τσ τσ, τόσες πολλές βρισιές, τόση οργή, τι να τα προκάλεσε;
Πάλι καλά, που γράφω με το όνομα μου και δεν σου έδωσα την ευκαιρία να προσθέσεις στους παραπάνω χαρακτηρισμούς κι αυτόν του ανώνυμου!
ΥΓ Την επόμενη φορά που θα μου απευθύνεις βρισιές, δημόσια αλλά ανώνυμα, δεν θα πάρεις απάντηση, γιατί πια δεν θα την αξίζεις.
ΥΓ2 Συγνώμη που δεν κράτησα την ορθογραφία του αρχικού σου κειμένου, αλλά την αντικατέστησα με την σωστή!
einai yolou i gunaika tou xanthou.......
ΑπάντησηΔιαγραφήxaaxaxaaxaxaxx iwannidi eisai megalo arxFORZA PIERIKARA RE! parte paradeigma apo ton panaitoliko kai dwste gipedo ston pieriko!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΙΟΝΤΑ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΗΣΜΟΥΣ.ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΟΙΟΣ ΥΠΕΓΡΑΦΕ.ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΥΘΗΝΩΜΕ ΣΕ ΑΝΩΝΥΜΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ.ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΓΡΑΦΕΙ ΑΝΩΝΗΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή25 Μάϊος 2009 12:00 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος είπε...
Οι τύποι έχουν όνομα και δεν είναι ανώνυμοι....
ΣΟΡΡΥ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ, ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΛΕΕΙ KATERINISPORT
oses fiestes kai na kanete dyskola tha glitosete tin papara. erxetai o giorgakis (oute o idios den to pisteuei)
ΑπάντησηΔιαγραφή